Het is weer zaterdag. En laten we die dag nu uitgeroepen hebben tot de dag dat we gastblogjes plaatsen. Na de aftrap van Floris de Jonge afgelopen week nu het gastblog van Brigitte Bultje. Voetbal en dit blog gaan al van meet af aan hand in hand. De tekst van voetbalmoeder Brigitte sluit dan ook naadloos aan.
Het is weer zaterdag, de wekker is nog vroeger gegaan dan op een
doordeweekse dag.
Matchday, zoals ze dat bij Feyenoord noemen.
Natuurlijk checken we nog even de what’s app, niemand ziek, gaat
het door?
Nou hup dan maar, we gaan!
In de kantine is het lekker warm, de koffie ruikt vers.
Dan is het tijd, welke kleedkamer? Welk veld?
Nee hoor,mam, je hoeft niet meer mee naar de kleedkamer, de
trainer strikt mijn veters wel even.
Daar staan we dan, vaders, moeders, opa's, oma's, broertjes of
zusjes, en andere belangstellenden.
Wie zijn er zenuwachtiger? De spelertjes of wij.
Daar komen ze het veld op, warming up, even een rondo met een bal en de keeper
inschieten.
Daar komt de
scheidsrechter.
Onze kanjers moeten aan
de bak, posities innemen en wachten op het eerste fluitsignaal.
Daar gaan ze. Langs de
lijn staan de eersten al te wiebelen, te friemelen met een plastic bekertje van
de koffie, nagelbijtend, of er wordt een sigaretje opgestoken.
Goal!!!! Shit, gemist,
wie scoorde er?
Ah.....nee, doelpunt
tegen, kom op jongens!!!
Rust...tijd voor een
bakkie, wil je koffie of wil je thee? Nee ik trakteer, jij hebt vorige week ook
al koffie gehaald.
Wat, komen ze er alweer
aan?
Snel naar het veld,
bakkie dan maar mee. Weer een bekertje met een roerstokje om te slopen...
Daar gaan ze weer. 't Blijft spannend, ook al staan we inmiddels voor wordt me ingefluisterd, nee
tegengoal, weet iemand hoeveel het nu staat?
We moedigen aan; kom op
jongens, mooie bal, ga zo door!!
Daar klinkt het laatste
fluitsignaal.
Was weer een leuk potje
voetbal, eh, heeft iemand de uitslag? Gewonnen? Oh, dat is mooi.
Nog even naar de
penalty's kijken.
En dan richting de
kleedkamer. Even luisteren hoe de trainer deze wedstrijd heeft ervaren.
De vuile was gaat in de
tas, kinderen weer fris en fruitig de kleedkamer uit. Stiekem wordt voetbal.nl
even bekeken, nee de andere uitslagen staan er nog niet op……..
Fijn weekend allemaal,
tot maandag!
Zo ging het………
De jongens zaten nog bij
de FFjes en de EEtjes.
Nu een aantal seizoenen verder spelen de jongens in
de JO15 en JO19. Nieuwe termen, nieuwe regels, nieuwe teams en nieuwe trainers.
Ze pakken zelf hun spullen en fietsen alvast vooruit. Ik kom pas aan als de
wedstrijd bijna gaat beginnen.
Maar een aantal dingen veranderen nooit. Mam, kun
jij rijden? we hebben auto’s te kort. Ma, mag ik even je pinpas? dan kan ik
even iets te eten halen. Ma, m’n schoenen passen niet meer. Ma, m’n sokken zijn
te klein. Ma kun jij de was doen?
En mam? Die kijkt nog steeds iedere zaterdagochtend
of de wedstrijd door gaat, staat nog steeds langs de lijn, staat nog steeds te
kletsen en weet nog steeds niet wat de uitslag is.
Ik ben en blijf een voetbalmoeder……..
Bent u na het lezen van dit blog getriggerd om een gastblog te schrijven? Dit kan. Graag zelfs! Klim in de virtuele pen en mail de uitkomst naar dit mailadres.
.jpg)
