Ik ben van die generatie die zo af en toe weleens door mijn ouders achter de computer vandaan werd gehaald om ook weer eens buiten te spelen. Ga ik waarschijnlijk ook met mijn kinderen doen, maar destijds was het behoorlijk irritant.
Het eerste computerspelletje dat ik ooit speelde was voor zover ik weet Frogger. Een spel van de Atari. Toen vrij verslavend, maar tegenwoordig lacht men erom en zal men waarschijnlijk al naar twee minuten verveelt ander vertier gaan zoeken.
Van de Nintendo weet ik nog een hoop meer. Daarop speelde ik mijn eerste voetbalspel. Het heette World Cup. Ik herinner mij dat je de ene na de andere omhaal kon maken en vooral dat de spelers voor dood op de grond blijven liggen na voldoende tackles. Wat betreft een voorloper op het gedrag van Neymar.
De Nintendo stond natuurlijk vooral bekend om Super Mario 1,2 en 3. Die behoeven verder geen uitleg. Al speelden wij ook tennisspellen, Ducktales en favoriet Double Dragon. En natuurlijk het onvermijdelijke Duck Hunt. Wie kent het niet.
Iets later stapten we over op de Playstation. Daar kwamen de eerste FIFA-spellen in beeld. Maar ook Resident Evil en Taxi waren dankbaar tijdverdrijf. Niet veel later volgden de X-Box en de Playstation 2 (Waarbij naast FIFA de game Uncharted de show stal). De laatste werd gestolen bij een inbraak. Toen ging ik weer over op de Xbox 360. Sinds kort staat er een Xbox one in huize Kiers. Dagelijks gamen zit er natuurlijk niet in, maar in een vrij momentje mag ik graag nog een potje FIFA spelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten