Tegendoelpunten #234

Diepgaande gesprekken voeren over voetbal lijkt vaak even leuk als onnozel te zijn. Zo was er dit weekend weer een analist die het veelzeggend vond dat in de Nederlandse competitie na twee speelrondes elke ploeg al een tegentreffer heeft moeten incasseren.

Wat de voetbalspecialist wilde zeggen was dat het maar weer eens weergaf hoe zwak onze competitie is. Waanzinnige conclusie natuurlijk. Je kan wel op heel veel manieren naar deze veronderstelling kijken namelijk

Want: Als we twee of drie ploegen in de top van de competitie draaien zonder tegendoelpunten (het is namelijk schier onmogelijk een halve competitie geen tegendoelpunten te laten hebben) maken we ons zorgen over de grote verschillen.

Want: De Champions League is het allerhoogste niveau wat we in het voetbal hebben. Zomaar even een uitslag in de halve finale van vorig jaar tussen Liverpool en AS Roma luidt 5-2 in de heenwedstrijd en 4-2 in de return.

Want: Als we al conclusies zouden verbinden aan deze veronderstelling, hoe beoordelen we dan de enige tegentreffer van bijvoorbeeld Ajax, een zondagsschot van Heraclied Kristoffer Petterson.

Want: En dan hou ik ermee op. In de Premier League is na twee speelronden alleen Liverpool nog zonder tegentreffers. En ook de Premier League is toch geen competities waarin alleen Goofy's spelen.

Om dit blogje nog een vleugje cynisme te geven verwijs ik naar de wedstrijd om de Johan Cruijff Schaal op 4 augustus dit jaar. Landskampioen PSV en Feyenoord stonden tegenover elkaar. Het was een wedstrijd die, zelfs als je op de radio naar het verslag luisterde, pijn deed aan de ogen. Het werd wel 0-0. Geen enkel tegendoelpunt voor beide ploegen. 

Was dat dan het absolute topvoetbal?