Door rood #235

Met de auto zal ik mij er niet snel bewust schuldig aan maken, maar ik zou liegen als ik zeg dat ik lopend of met de fiets nooit het rode stoplicht negeer. 

Vlakbij ons huis bevindt zich een behoorlijk overzichtelijke oversteekplek waar waarschijnlijk vanwege de aanpalende scholen ooit stoplichten zijn neergezet. Deze stoplichten zijn niet de intelligentste, want het komt voor dat we soms een minuut (die een uur lijkt te duren) moeten wachten voor rood. Terwijl er geen auto is te bekennen.Het wordt dan al snel verleidelijk toch over te steken. Het rode licht ten spijt. 

Een paar jaar geleden ging ik met de fiets ook door rood. Een wachtende moeder met haar zoontje in het kinderzitje hoorde ik niet toevallig iets te hard zeggen: 'Kijk jongen, zo hoort het dus niet'. Een slecht voorbeeld geven kan soms ook nuttig zijn, maar sindsdien heb ik toch besloten om even te kijken of er kinderoogjes meekijken voordat ik de wet ga overtreden.

Ik ben een paar keer in Parijs geweest, maar daar heb ik nooit heel erg de behoefte gevoeld om door rood te lopen. U snapt waarom. Toch is het een Parijs blijkbaar ook op sommige plaatsen eerder regel dan uitzondering. Zo erg zelfs dat men er iets op moest verzinnen. Kijk onderstaand filmpje maar eens. Zeker weten dat je na zo'n ervaring je nog wel even een paar keer bedenkt als je haast hebt.