Ook de laatste uit deze serie is er één waar een grappig verhaal aan vast zit. Op 21 mei 2008 stonden de twee Engelse ploegen Manchester United en Chelsea tegenover elkaar.
We keken die avond bij Cafe Japie. De woning van een vriend, die als een Zwols instituut door het leven zou kunnen gaan en waar menig biertje gedronken is en vele legendarische voetbalduels gekeken zijn.
Het duel op zichzelf was niet zo bijzonder. Cristiano Ronaldo, toen al een geweldenaar in dienst van Manchester United, kopte de 1-0 binnen. Vlak voor rust rommelde Frank Lampard de bal langs Edwin van der Sar. Dat was de 1-1 en dat zou het blijven. U raadt het al. De wedstrijd moest middels strafschoppen worden beslist.
Edwin van der Sar had kort daarvoor in een interview gezegd dat hij ooit de heldenrol van Hans van Breukelen zou willen hebben van toen die in 1988 namens PSV de beslissende strafschop keerde in de Champions League finale.
Niet iedereen heeft natuurlijk het geluk dat hij de Champions League finale kan zien. Zo zat mijn broer op dat moment aan boord van een schip en het toeval wilde dat er precies tijdens de penaltyserie een sluis in gevaren moest worden. Waarom er niet gekozen werd voor de radio daar heb ik geen idee van, maar hij besloot te bellen om de penaltyserie te volgen.
Natuurlijk kon ik hem al snel mededelen dat de eerste vier strafschoppen raak waren. Toen miste Ronaldo.
'Ronaldo mist, jongens', hoorde ik opeens.
"Krrgggg... Oké, jeetje, hou ons op de hoogte"
Blijkbaar werd de bemanning buiten via de intercom ook goed op de hoogte gehouden.
Ik kon ze berichten dat tot aan de laatste strafschop van Terry, die alleen nog maar hoefde te scoren om de Champions League te veroveren, alle strafschoppen erin gingen. Toen riep ik dat Terry op de paal geschoten had.
'Terry mist'
"krrg..gggg... Had Van der Sar hem?"
'Nee, paal'
"Krrgg... Okee....Krrggg"
Giggs scoorde de zesde strafschop voor Manchester Unitedwat de 5-4 inhield. Ik lichtte broeder weer in dat Giggs gescoord had. Nu kwam Anelka namens Chelsea tegenover Van der Sar te staan.
'Giggs was raak. Nu Anelka. Hoeveel meter tot de bolder eigenlijk nog'
"Krrggg... Meter of vijf.... Krrrggg"
Op het scherm zag ik Anelka zijn aanloop starten. Van der Sar wees in een split second nog even naar rechts. Anelka koos de andere hoek.
"Krrggg... En? Raak? En? .... Krrggg"
'Maak maar vast, jongens.' hoorde ik mijn broer zeggen.
"Krrggg... OK! En gescoord... Krrggg"
'Van der Sar heeft hem'
"Krrgg... Yeahh!!!... Krrgg"
Van der Sar had zijn heldenrol te pakken. Na een zenuwslopende penaltyreeks. Zeker weten dat het luisterend door een intercom nog vele malen spannender moet zijn geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten