Zo, nadat we acht gouden medailles in ontvangst hebben mogen nemen, Mart Smeets negenhonderddrieënzeventig keer bewierookt is door zijn (ex-)collega's en de premier van Japan verkleed als Super Mario het Maracana heeft betreden kunnen we zeggen: Het zit erop!Ruim twee weken lang overspoeld worden met sport kijken. Het is natuurlijk alsof je in een warm bad zit. Toch lig je weleens languit op de bank (mijn favoriete houding als ik sport kijk) en bedenk je opeens: Wat vreemd?
1. Wielrennen is een bijzonder rare teamsport
Misschien dat ik mij vergis, maar wielrennen is volgens mij de enige sport op de Olympische Spelen die als team gespeeld wordt, maar waarvan maar één persoon een medaille krijgt. Alsof alleen Ellen Hoog nu recht heeft op een zilveren plak bij het hockey omdat zij de winnende treffer in de shootout's van de halve finale maakte.
2. In de hockeyreglementen zit een bug
Over hockey gesproken, daar zag ik iets wat ik eigenlijk al jaren een vreemde regel vindt. Als de bal in het doelgebied van de tegenstander op de voet van een tegenstander komt krijg je een strafcorner. Een strafcorner is een unieke kans om te scoren. Resultaat is dat men in het doelgebied van de tegenstander niet op zoek gaat naar de goal, wat eigenlijk wel een beetje het doel van het spelletje is, maar op zoek naar de voet van de tegenstander. Alsof je bij voetbal niet op doel gaat schieten, maar de bal tegen de hand van de tegenstander probeert te krijgen. Moet toch anders kunnen.
3. Wat doet voetbal op de Olympische Spelen?
De Eredivisie, normaal gesproken vaste prik bij ons op de TV, vond ik een hinderlijke onderbreking van mijn sportavonden tijdens de Olympische Spelen. Ook keek ik liever naar een finale op de rekstok als een voorrondewedstrijd van de Champions League. Maar wat doet voetbal op de Olympische Spelen? Ik bedoel: Het is een beetje vreemd. Van elke sport komen, zover mij bekend, de allerbeste sporters op de Olympische Spelen in actie. Maar bij voetbal niet. Daar mag je maximaal 23 jaar oud zijn. Wat de mannen betreft. Vreemde regel. Lekker stoppen met dat voetbal. Geef de andere sporten maar mooi eens de ruimte.
4. Baanrenners hebben geen remmen
Anders hadden ze wel baanremmers geheten... Nee, die is flauw. Toen ik de baanrenners op hoge snelheid over de baan zag rijden vroeg ik mij opeens af: Wat als ze willen remmen? Nou, dat gaat dus niet. Ik heb het op Twitter gecheckt (en wat op Twitter staat is altijd waar) en baanfietsen hebben geen remmen. Hopelijk wordt er niet gestreakt of iets dergelijks tijdens dit soort evenementen.
5. TeamNL is een beetje InvidualistNL
We komen als team en we gaan ook weer weg als t.... Oh nee. Het zit iets anders. Als je niks wint willen we dat je zo snel mogelijk uit Rio opgeduveld bent. Feestje aan het eind? Echt niet! Eerst een medaille winnen. En anders neem je de eerste en de beste loservlucht terug naar Nederland. Daar is ook wel Heineken te krijgen. Dat deed Yuri van Gelder toch anders. Hoewel een vroegtijdige vlucht naar huis hem niet bespaard bleef vierde hij zijn feestje gewoon voordat hij überhaupt een medaille kon verliezen. Overigens zag ik tijdens de finale van bokser Nouchka Fontijn wel een volledig TeamNL in het publiek om haar te steunen. Maar ja, wat moet je anders in een uitgedund Olympisch Oranjedorp.
6. We overschatten ons eigen landje
Nederland eindigt op de elfde plek wat betreft de medaillespiegel. Nummer elf van de wereld dus. Boven ons staan vooral landen als Japan, Australië en natuurlijk de veelvragen Rusland, China en de VS. Om maar even wat te noemen: Portugal heeft één schamele bronzen medaille. Turkije, Spanje, Brazilië... Het zijn toch niet de minste sportlanden, maar allemaal onder Nederland geëinigd. Mede ingegeven door de verwachtingspatronenmachine van de NOS en het IOC concluderen we nu dat we het niet al te best gedaan hebben. Chef de Mission Maurits Hendriks voorop. Hij is 'teleurgesteld'. Maar ook wel trots. Tja...
7. Churandy Martina was blij
Geen Breaking News, want de sprinter is vermoedelijk ook blij als hij ooit met twee gebroken benen een atletiekstadion uitgedragen wordt, maar wel een leuk bruggetje ten opzichte van het voorgaande topic. Maak Churandy Martina chef de mission na zijn carrière en niemand zal meer 'teleurgesteld' zijn.
8. Een liesblessure kan je negenhonderdste seconde kosten
Dafne Schippers was minder blij. En ze zal niet snel een wielrenner worden. Hoe groot de teleurstelling soms ook is, een wielrenner staat de pers altijd op keurige wijze te woord. Schippers heeft die kwaliteit duidelijk niet, maar dat zullen we haar niet kwalijk nemen. Wat ik wel grappig vond. Schippers liep de 100 meter in 10,90 seconden. Haar persoonlijk record is 10,81 seconden. Zo gezegd haalde ze haar 'normale' niveau niet door een liesblessure. Amehoela. Probeer maar eens iets in negen/honderdste van een seconde te doen. Wat je ook gaat doen, je zal het in dat korte tijdsbestek niet afmaken. Als ik een liesblessure heb doe ik drie minuten langer over honderd meter lopen. Ik ben geen dokter, geen specialist, geen trainer, maar weet wel: De liesblessure heeft Dafne niet het goud gekost. Maar ze is wel een Olympische held.
Eigenlijk zou ik nog wel even door kunnen gaan, maar dan wordt het wellicht wat langdraderig. Zelfs zonder Nederlands elftal op het EK was het een bijzonder leuke sportzomer. We gaan het zwarte gat gebruiken om dat allemaal eens lekker te verwerken.
Is jullie nog iets opgevallen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten