De Braziliaan Carlos Alberto Parreira en zijn Servische
collega Bora Milutinovic dragen beiden een aardige staat van dienst met zich
mee. Als clubtrainers zijn ze misschien nauwelijks een autoriteit te noemen. Zo
trainde Milutinovic door de jaren heen namen als UNAM, San Lorenzo en All Sad
zonder hier al te aansprekende resultaten mee te boeken. Parreira mag zich op
dit niveau één treetje hoger zetten wellicht. Met Fenerbahce won hij de Turkse
Superlig. Met Corinthians zelfs de Braziliaanse dubbel. Toch zijn deze mannen
niet te vergelijken met de Jose Mourinho’s of Josep Guardiola’s van deze
wereld.

Op het niveau van bondscoach zijn ze echter wel
autoriteiten. Samen dragen ze een aardig record met zich mee. Beide coaches
hebben het voorrecht om te kunnen zeggen dat ze met vijf verschillende teams
aanwezig zijn geweest op een WK. Milutinovic begon zijn WK- carriére in 1986
als bondscoach van het gastland Mexico. Een verdienstelijk debuut, waarbij hij
in de kwartfinale waardig werd uitgeschakeld door Duitsland na strafschoppen.
In 1990 loodst hij Costa Rica in Italië na de achtste finale (4-1 verlies tegen
Tsjechoslowakije). In 1994 weer een knappe prestatie als gastland VS ook de
achtste finale bereikt. Hier is, ironisch genoeg, het Brazilië van Parreira te
sterk. In San Francisco verliest hij op Indenpendence Day met 0-1 door een
doelpunt van Bebeto. In 1998 stuit hij als
bondscoach van Nigeria op Denemarken in de achtste finale (1-4 verlies). Het
laatste kunstje moet in 2002 met China geflikt worden. Maar het wonder blijft
deze keer uit. De man die vier relatief kleine voetballanden door de poulefase
heen wist te coachen verliest drie maal met China, scoort geen enkel doelpunt
en krijgt er maar liefst negen tegen. De
Miracle
Worker, zoals zijn bijnaam luidt, houdt het daarna voor gezien.

Carlos Alberto Parreira debuteerde vier jaar eerder als
Milutinovic op een WK. Met Koeweit wordt één punt behaald in een poule met
Tsjechoslowakije, Frankrijk en Engeland. Het grootste succes boekt Parreira
acht jaar later in de Verenigde Staten. Met sterren als Romario, Bebeto,
Claudio Taffarel, Branco en Dunga wordt de oefenmeester wereldkampioen. Toch
staat hij vier jaar later weer voor een grote klus met een beduidend minder
voetballand. Saoedi-Arabië strikt hem voor het WK in Frankrijk, waar opnieuw maar
één punt veilig gesteld wordt. Net als met Koeweit wordt Parreira laatste in de
poule en een roemloze aftocht volgt. In 2002 laat hij weer verstek gaan om in
2006 oude tijden te moeten laten herleven met zijn vaderland. De poule wordt
eenvoudig overleefd met drie overwinningen. Ook de achtste finale is een prooi
als Ghana met 3-0 verslagen wordt. Wel gaat het bij de eerste serieuze
tegenstand mis. Frankrijk is in de kwartfinale met 1-0 te sterk. In 2010 begint
Parreira aan zijn laatste klus. Zuid-Afrika moet in eigen land floreren en de
Zuid-Afrikaanse voetbalbond kiest voor Parreira als ideale bondscoach. Als
Zuid-Afrika het eerste gastland ooit wordt dat niet de eerste ronde overleeft
zet Parreira een streep onder zijn carrière, waarin hij dus zes keer op het WK
actief is (ook een record) met vijf
verschillende landen.
Op de vraag: Slechts twee bondscoaches waren met vijf verschillende landen op een WK actief. Deze twee bondscoaches kwamen elkaar slechts één keer tegen op een WK. In welke stad werd dit duel gespeeld? Was het goede antwoord: San Fransisco
Het goede antwoord
werd gegeven door:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten