Als dit blogje online staat dan heb jij je doel bereikt. 365 dagen elke dag een blogje produceren. Wat bezielt iemand om dat te doen?
Goede vraag. Het gebeurde eigenlijk in een opwelling. In het blogwereldje is vaak het verhaal: Hoe vaker je blogt, hoe meer resultaat. Meerderen gaan de uitdaging van dagelijks bloggen aan. Ik vroeg mij af of ik het zou kunnen en vooral ook wat de effecten op het blog zou zijn. Ik besloot het aan te kondigen om een stok achter de deur te hebben. Daarna ben ik gewoon begonnen. En heb ik het dus ook af weten te ronden. Weten we nu.
Het moet je dagelijks toch veel tijd gekost hebben?
Niet dagelijks. Maar het heeft mij wel veel tijd gekost. In november was ik een weekendje met vrouwlief weg en toen zei ik tegen haar: 'Het is mij toch tegen gevallen. Elke dag een blogje schrijven'. Het kost meer tijd dan ik dacht. Ik had ook een paar regels voor mijzelf. Zo mocht mijn werk er zeker geen hinder van ondervinden en mijn gezin natuurlijk ook niet. Op maandagen en donderdagen ben ik vaak alleen thuis als de kids op bed liggen. Daar schreef ik vaak enkele dagen vooruit. Dat hield natuurlijk wel in dat andere hobby's bleven liggen en soms ook bepaalde urgente persoonlijke zaken. Maar dat was allemaal te overzien.
Is er een moment geweest dat je wilde stoppen?
Jep. Slechts één enkele keer. Ik besloot namelijk in juli dat de Tourpoule, een jaarlijkse traditie, doorgang moest vinden. Daarnaast had ik ook een WK-poule gelanceerd. In die periode ging ik ook op vakantie. Ik wist niet hoe ik dagelijks een serieus blogje kon bolwerken. Ik heb veel vooruit geschreven en heb in mijn vakantie ook op mijn telefoon artikelen gefabriceerd. Dat wilde ik eigenlijk niet, maar ik ontkwam er niet aan. Toen dacht ik heel even: Voor wie doe ik dit eigenlijk? Want als ik heel eerlijk ben vraag ik mij af hoeveel mensen het in de gaten hadden gehad als ik zomaar abrupt gestopt was. Ik denk dat ze op één hand te tellen zijn. Al kan ik mij daarin natuurlijk vergissen.
Maar waarom stopte je dan niet?
Ik denk dat als je jezelf een doel hebt gesteld en je haalt het niet dat je dan altijd blijft denken: Potvoldrommels, had ik maar... Niet dat dit zo'n extreem doel was, maar ik ben er wel zelf aan begonnen. Je moet het dan ook afmaken. Nu ben ik er ook erg blij om.
Had je eisen gesteld aan de dagelijks te publiceren artikelen?
Niet vastomlijnd, maar tekst met bij voorkeur een filmpje of afbeelding waren wel gewenst. Tekst was er natuurlijk altijd, meen afbeelding op een enkele keer naar ook. En het moest in ieder geval ergens op slaan. Niet zomaar een vakantiekiekje met daaronder: Dit is ons uitzicht vandaag. Of een foto van Johan Cruijff met: Vandaag was het de geboortedag van Johan Cruijff. Wat een grote speler. Het moest wel wat inhoud hebben of ik moest er bijvoorbeeld wat persoonlijks mee hebben. Soms koos ik voor een filmpje. Dat was op de rand. Zo plaatste ik een filmpje van Andre van Duin. Een oude sketch. Ik praatte dat goed doordat ik vond dat ik dat vroeger veel gekeken had en echt heel leuk vond. Zo kon de lezer mij beter leren kennen en had het toch een bepaalde inhoud. Maar verder door die ondergrens wilde ik het niet laten zakken.
Het gaf vast ook een enorme kick af en toe.
Het is zelfs een beetje verslavend. Elke dag op publiceren drukken, even kijken hoe hij erbij staat. Delen op sociale media. Komt er reactie? Likes? Wel of niet? Zijn ze goed bezocht? Ja. Dat zal ik best nog wel even missen na morgen.
Je sprak net over de nieuwsgierigheid naar het effect op je blog. Daar zijn wij ook benieuwd naar. Kun je vanaf morgen rentenieren?
(Lacht) Nee, zeker niet. Verre van zelfs. Maar je raakt wel gelijk één van de punten waar ik nieuwsgierig naar was. Kan bloggen door er veel tijd in te steken lucratief zijn voor mij? Het antwoord is voorlopig nee. Google Adsense en het partnerprogramma van bol.com gebruik ik om enigszins geld te verdienen. Google Adsense viel halverwege weg en de tijd ontbrak om te onderzoeken waarom. Het maakte ook niet uit, want halverwege stond de teller ongeveer op een euro. Doe die keer twee en je hebt de potentie. Via Bol.com werd er één artikel dankzij mij gekocht. Iemand klikte via het gezelschapsspel Biggen, waar ik over schreef, door op een sjaaltje van FC Barcelona. Dat leverde mij een klein percentage op. Mijn baas hoeft dus niet bang te zijn.
En verder?
Mijn verwachtingen waren dat ik veel zou leren van dagelijks bloggen. Dat klopte. Ik heb mij vaak moeten verdiepen in onderwerpen waar ik nog niet veel van wist. Dus ik leerde niet alleen beter bloggen, maar heb ook over mijn onderwerpen kennis op kunnen doen. Verder verwachtte ik vele malen meer bezoekers, vele commentaren onder de artikelen en comments en likes op de verschillende social media en bijvoorbeeld een betere hitrate op Google.
Wat klopte wel en wat klopte er niet?
Wat in ieder geval tegen is gevallen is de interactie met de lezers. Het aantal comments was minimaal en ook op Facebook was het vrij wisselvallig. Al zaten er soms wel leuke reacties bij. Maar als je twee of drie dagen achter elkaar nog geen porretje krijgt dan denk je toch: vindt men het eigenlijk wel leuk? Maar dan stond je eens op een verjaardag waar soms zelfs vage kennissen zeiden: 'Hé, leuk artikel laatst'. Dat beurde enorm op. De hitrates op Google waren wel wat beter, maar mijn artikelen zijn natuurlijk buitengewoon divers. Het ging de ene dag over een boek van een Spaanse schrijver en de volgende dag over het klimaatakkoord in Nederland. Als je over specifieke dingen schrijft als voor mijn part postzegels verzamelen, bowlen of de tweede voetbalcompetitie van Finland, dan heb je een duidelijkere doelgroep. Houden zoekmachines van. Het aantal bezoekers lag natuurlijk hoger als de laatste jaren. De echte balans wat betreft de cijfers maak ik in het nieuwe jaar op, maar als ik Google Analytics erop na sla dan vallen wel wat zaken op. In 2015 blogte ik ook relatief veel. Ongeveer twee artikelen per week. In mei van dat jaar had ik de beste maand ooit. Met dus een artikel of acht. Dat heb ik niet weten te overtreffen. Opmerkelijk. Al valt het wel te verklaren. Mijn dochter werd die maand geboren en daar had ik een klein artikeltje over geschreven. Met als resultaat een bezoekersaantal die niet te evenaren blijkt voor mij.
En wat heb je geleerd?
Over bloggen een heleboel. Denk bijvoorbeeld aan het gebruik van de titel. Ik ben een krantenlezer en mijn titels lijken ook op titels van tijdschriften of kranten. De internetsurfer zit echter anders in elkaar. Die wil duidelijk uit de titel kunnen opmaken wat hij voorgeschoteld krijgt. Dus niet bijvoorbeeld: Drinkt u ook nog? maar Tien redenen om nu te stoppen met drinken. Verder heb ik mij moeten verdiepen in onderwerpen waar ik over wilde schrijven, wat ook weer leerzaam was.
Wat zou je anders doen?
Ik zou mij beter voorbereiden. Een goede social media strategie bijvoorbeeld. Er was totaal geen tijd om mij daarin te verdiepen. Maar het feit dat ik onvoorbereid het avontuur aan ben gegaan heeft ook tot spontane blogjes geleid. Dus elk nadeel heeft zoals altijd zijn voordeel. En ik heb mijn stokpaardjes. De WK-Poule en de Tourpoule niet voldoende kunnen inzetten om mensen naar mijn blog te trekken. Had vele malen beter gekund.
Laten we in vogelvlucht in chronogische volgorde het jaar even doorlopen. We zien dat al vanaf dag één van alles aan bod komt. Dingen uit de media, persoonlijke ervaringen en bijvoorbeeld de weekoverzichten. Daar stopte je snel mee.
Ja, ik geloof iets voor de helft. Was niet meer te doen. Kostte te veel tijd. Was eigenlijk jammer, want het leverde best pageviews op. Maar het was geen onderdeel van de challenge. Dagelijks artikelen publiceren wel.
Problemen met inspiratie lijk je nooit gehad te hebben.
Nee. De verhalen liggen op straat. Al loop je soms wel eens klem, maar dat is dan vooral dat je hoofd naar andere zaken staat. In een ontspannen toestand kwam er altijd wel weer wat op. Uit nood kan ik altijd op voetbal of andere sporten terugvallen. Al wilde ik dat niet te veel. Ik wilde dat iedereen toch minimaal één artikel leuk zou vinden van de 365. Dat is denk ik gelukt met dit diverse aanbod. Al was het een ideaal jaar om dit te doen met onder meer een Olympische Spelen en een WK-voetbal op het programma. Daarmee had ik wat inspiratie betreft zo een aantal artikelen cadeau gekregen. Wist ik van te voren. Anders had ik misschien wel een jaar gewacht.
Je ging ook slimmer bloggen. Getuige de Themaweken die plotseling opkwamen. Zo was er een Songfestivalweek, Champions League week, Tour de Franceweek, MeerBezoekWeek en een heuse Sinterklaasweek.
Ja, dat was inderdaad een slimmigheidje. Eén onderwerp uitgespreid over meerdere artikelen. Maar alle artikelen hadden inhoud. Dat was een vereiste van mijzelf. De Themaweken werden ook goed bezocht. Het leukst om te doen vond ik de MeerBezoekWeek. Ik heb daar ook echt kunnen onderzoeken wat wel en niet werkt in het krijgen van verkeer naar je blog.
En het gastbloggen. Ook slim?
Ja, maar ook leuk. Ze zijn ook stuk voor stuk goed gelezen. Mensen wisten op een gegeven moment wel wat ik te vertellen had en zagen opeens andere namen die wat schreven. Dat sloeg aan. Ik vind het ook nog steeds erg tof dat mensen het aandurfden om wat te schrijven. Zo makkelijk is die drempel denk ik niet.
Wat ook opvalt is dat je stijl van bloggen veranderde door het jaar heen.
Zelf denk ik dat het beter werd. Van te voren had ik een idee dat het korte blogs moesten zijn. Later wilde ik mooiere artikelen maken. Dat is denk ik ook gelukt. Ik moet ze zelf nog teruglezen, maar had dat idee zelf ook al. Ik hoorde dat ook van mensen die ook 365 dagen geblogt hadden. Ze werden betere bloggers. Logisch ook. Een voetballer wordt ook beter als hij elke dag voetbalt.
Wat vind je zelf het beste blogje?
Pfoe.... (Scrollt door de lijst). Misschien die van Iniesta. Of nee, die over de 4 mei herdenking. Nee, ik moet natuurlijk Ode aan Vrouwlief (tevens het best bezochte artikel, red.) zeggen, al is Kramer 2020 ook leuk gevonden van mij. Ach, weet je. Ik heb eigenlijk met elk artikel wel wat. Ik zou andere blogjes tekort doen als ik één zou noemen. Ik weet het dus niet.
Blijven er dingen overeind het komende jaar voor je blog?
Ja, dat denk ik wel. Al ga ik eerst misschien wel even niet bloggen en andere dingen voorrang geven. Schrijven vind ik leuk, maar dat kan op vele manieren. Misschien dat ik ook wel een heel ander blog begin. Wat ik in elk geval leuk vond is wat ik het afgelopen jaar Het Gesprek van de Dag noemde. Een fictief gesprek tussen twee mensen over bij voorkeur een actueel thema. Werd ook wel positief ontvangen. En de themaweken blijven denk ik ook wel. Al kun je niet weer aankomen met de Tour of het Songfestival. En de bekende pouletjes. Die bestonden al en zullen waarschijnlijk niet ophouden, zolang er animo voor is. Oh ja, de Nonsense Cup natuurlijk. Al is dat vooral omdat ik dat zelf leuk vind. Er is werkelijk geen lezer die dat verder een biet interesseert volgens mij.
Wat ga je met de artikelen doen?
Goede vraag. Nog niet over nagedacht eigenlijk. Ze blijven in ieder geval online staan. Iedereen mag ze nog even lezen.
Bundelen?
Ja, dat denk ik wel. Uitprinten wilde ik zeggen. Maar misschien ga ik ze wel ergens bundelen. Ook leuk voor mijn kinderen later. Het is voor mijzelf toch een uniek document.
We zijn aan het einde. Nog een laatste woord.
Ja, die doe ik hier (en niet hier). Morgennacht om 00:00 uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten