woensdag 21 november 2018

Ode aan vrouwlief #325

Trouwfoto

Een dikke vier jaar geleden ging ik vrij klungelig een soort van op de knieën op een Grieks strand. U kan raden welke vraag ik wat onhandig uit mijn mond liet komen, het antwoord van vrouwlief was nog minder verrassend. 

Twee maanden later stonden we voor de ambtenaar van de burgerlijke stand. De tweeletterige tekst die voor ons was hadden we feilloos uit ons hoofd geleerd. 

We waren getrouwd! En nog steeds trouwens.

Ik weet nog dat ik de twee maanden in aanloop naar de voltrekking behoorlijk uit mijn doen was. Ondanks dat we al tien jaar samen waren heb ik aan het idee van trouwen behoorlijk moeten wennen. En ik geloof dat ik pas aan dat idee van trouwen gewend was op het moment dat we al lang en breed op de schouders werden genomen.

Het werd toch echt een prachtige dag. Met name door mijn vrouw, familie en alle aanwezige vrienden. Over mijn speech zullen we het maar niet meer hebben. Maar ik heb het later op papier nog even dunnetjes overgedaan. (klik).

Nu vier jaar verder zijn we niet alleen nog gelukkig getrouwd, maar ook twee prachtige kindjes rijker. Het is almaar mooier geworden.

Natuurlijk hoort op een dag als deze een ode aan mij lieve vrouw. Ze is nog steeds even knap, even gezellig en even zorgzaam als vier jaar geleden. En natuurlijk ook nog even lief. 

En ze staat haar mannetje. Of vrouwtje. Want als papa 's ochtends vroeg de auto is ingestapt om te werken en 's avonds laat weer thuis te komen is mama druk. Met haar eigen werk, maar daarnaast ook met de kinderen (want net als u hebben wij de liefste kinderen van de wereld, maar ook de liefste kinderen van de wereld houden je 24 uur per dag bezig, als het geen 25 is), het koken van de lekkerste gerechten, het gezellig maken van de woning, de buren laten weten dat ons huis bewoond is (dat kunnen ze aan papa niet merken) en die 100.000 andere dingen die mama's voor hun kiezen krijgen.

Doet papa dan helemaal niks? Natuurlijk wel (Toch? Jongens?). Maar het gaat om mama.

En mama is de leukste vrouw van de wereld. De beste keus voor mij. Niet in één blogje te beschrijven. Al heb ik het toch geprobeerd vandaag.

Ik ben trots op je! Ik hou van je! Dikke kus!

1 opmerking:

Unknown zei

We wensen jullie nog zoveel prachtige jaren erbij, zoals je die zo mooi omschrijft, genietend van en met elkaar, Bert en Geertje