Het Labyrint der Geesten is van de Spaanse schrijver Carlos Ruiz Zafon en is met recht indrukwekkend te noemen. Ik moet zeggen dat ik er wel wat moeilijk in kwam, maar dat had ook te maken dat ik het af en toe net iets te lang liet liggen zonder te lezen. Daar is het blijkbaar het boek niet voor.
Het is het laatste deel van een vierluik (voorgangers waren de Schaduw van de Wind, Het spel van de Engel en de Gevangene van de hemel) die gaat over het Kerkhof der Vergeten Boeken met als decor het duistere Barcelona onder Franco. Ook in het laatste deel wordt je weer meegezogen in het mysterie. Daniel Sempere wil het mysterie rondom zijn overleden moeder ontrafelen en komt daarbij plotseling het fenomenale meisje Alicia Gris tegen. Hun zoektochten blijken behoorlijk dichtbij elkaar te liggen. Het complot wat vervolgens aan het licht komt brengt menig mensenleven in gevaar.
Het is een spannend boek, waarbij je soms even moet kunnen switchen tussen de verschillende verhaallijnen. Het mooie aan deze boeken vind ik altijd dat het zo knap is dat in het plot alles tezamen komt. Meer moet ik maar niet verklappen. We hebben het hier over boeken van een andere categorie schrijver dan Michiel van Egmond of Kluun, maar zodra je dat niveau ontstegen bent: Lees dit.
Kleine tip: Hoewel men van mening is dat elk boek van het vier luik afzonderlijk te lezen is zal mijn advies zijn toch de juiste volgorde aan te houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten