maandag 8 oktober 2018

Beste Zangers #281

Natuurlijk brengt het programma Beste Zangers best wel wat moois voort. Tenslotte komen de gecoverde pareltjes van Glennis Grace (Afscheid) en O'Gene (Het is over en Sing) rechtstreeks uit dit programma.

Maar naar het programma kijken. Ik vind het tenenkrommend. En dan vooral de onderlinge reacties. Het is één grote emo-show waar de nepheid van afdruipt. 

De zangers en zangeressen worden om de haverklap diep geraakt, zijn ontroerd, moeten huilen en weet ik wat nog veel meer. Is niet erg, maar op een gegeven geloof je het niet meer. Irriteren doet het mij niet eens meer. Het is eerder grappig.

Zo'n Davina Michelle die tot tranen geroerd is omdat een nummer van Pink ongelofelijk goed gecoverd wordt. Ik zie dat zo. 

Ik pak een gedicht of boek van een bekende schrijver
Schrijf deze letterlijk over
Ga heel geëmotioneerd doen als iemand anders het mooi voorleest.

Slaat nergens op.

En dat is jammer, want zonder dat rare gedrag van eigenlijk normale artiesten zou Beste Zangers een leuk programma zijn met goede muziek. 

Gek eigenlijk.


Beste Zangers

Geen opmerkingen: