Hakim Ziyech, mijn favoriet bij Ajax voor wie het nog niet duidelijk mocht zijn, speelt nog steeds mee. Dat is opmerkelijk, want eind vorig seizoen leek hij liever nog vandaag dan morgen de Arena te verlaten. Het is nog geen 31 augustus, maar die datum komt steeds dichterbij. Wie weet bewonderen we Ziyech nog een half jaar bij Ajax.
Want de media mag dan overdreven hebben met het spel van Ajax weergaloos te noemen, voor Ziyech gold dit echter wel. Elke pass goed en op maat en vooral: Elke pass had maar één functie. Namelijk zo snel mogelijk gevaar stichten.
Ik zat op het puntje van mijn ligbank (en dat is opmerkelijk, geloof mij) te genieten van de klasse die Ziyech op de mat legde.
Dusan Tadic, die overigens ook een behoorlijk niveau haalt, heeft op de één of andere manier afgedwongen dat Ziyech zijn nummer tien af moest staan aan hem. Ziyech speelt nu net als in zijn eerste seizoen bij Ajax met nummer 22 op zijn rug. Het zou mij een zorg zijn, maar het was in voetballand bijna een relletje. Een nog altijd smeulend brandje dat maar op de loer ligt.
Als Ziyech zo blijft excelleren zal iedereen het een zorg zijn. Sterker nog, de volgende grote Ajaxaankoop wil maar één ding. Namelijk nummer 22 op zijn rug. Analisten praten niet meer over de nieuwe nummer '9' of wie er op '6' speelt vandaag. De nummer 10 van de tegenstander is al helemaal geen issue meer. Het gaat om de 22. Die bepaalt of er gewonnen of verloren wordt.
22 is wordt het nieuwe 10.
Zo is het.
Brandje geblust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten