woensdag 23 mei 2018

CL-Finaleweek: Manchester United - Bayern München #143

CL-Finaleweek: Man Utd - Bayern München

De Champions League Finale van 1999 was een van de weinigen van welke ik op het moment zelf helemaal niks mee kreeg. Dat had ook weer zijn redenen.

Zoals ik weleens verteld heb zat ik op het schippersinternaat en daar was het nu eenmaal zo dat er regels waren. Soms overtrad je die regels en waren de straffen te overzien, maar één keer had een straf desastreuze gevolgen voor het jonge voetbalhart.

Er was die dag een spelletjesmiddag. Met spelletjes als bliklopen, hardlopen met eieren op een lepel en een heleboel vergelijkbare andere sporten. Iedereen moest verplicht meedoen. Maar helasa voor ze, naast dat ik liever wilde voetballen die middag had ik blijkbaar ook een recalcitrante bui. Ik ben niet naar de spelletjesdag geweest en heb gevoetbald op een tennisbaan (waarom op een tennisbaan? Geen idee). Rond etenstijd kwam ik weer terug.

Natuurlijk waren de mensen die wij groepsleiding noemden ziedend. En er lag al een passende straf klaar: 'We hadden een extra opblijfavond in gedachten. Om de Champions League Finale vanavond te kijken. Maar dat kun je nu op je buik schrijven.'

Autsj...

De volgende ochtend aan het ontbijt moest ik natuurlijk van iedereen horen hoe fantastisch de Champions League finale wel niet was geweest. En wat denk je? Ze mochten hem afkijken! 

Later bleek dat er geen enkel woord van gelogen. Het duel tussen Bayern München en Manchester United (met Jaap Stam in de basis) bleek er een uit de categorie 'Grote Duels met Bizarre Wendingen' te zijn. In de achtste minuut zette Mario Basler de Duitsers nog op voorsprong. Dit leek lange tijd ook de eindstand te worden, al had juist Bayern veel kansen om de voorsprong te vergroten. Men zegt dat de lintjes van Bayern München al aan de Champions League Bokaal waren gehangen. Maar toen liep het toch nog anders.

Uit een corner maakte Teddy Sheringham plots de 1-1. In de 91e minuut. De eerste minuut van drie minuten blessuretijd. Maar het werd nog gekker. De Noor Ole Gunnar Solksjaer maakte zelfs nog de 1-2. En dat betekende dat niet Bayern München, maar Manchester United de Champions League wist te winnen.

Heb ik allemaal moeten missen. Omdat ik niet met eieren op een lepel een parcour wilde afleggen.

Maar ik ben nooit boos geweest. En zelfs kwam ik er jaren later achter dat het nog veel bizarder kan, wat betreft bizarre wendingen in Champions League duels. Alleen kon toen niemand mij meer naar bed sturen.'



Geen opmerkingen: