Toen ik mijn blogje van gisteren typte over mijn totaal mislukte klacht bij mijn mondeling Duits schoot mij nog een mooi verhaal te binnen uit de middelbare schooltijd.
Het betreft weer een verhaal uit een Duitse les. Deze keer gaat het over een luistertoets.
Mijn gemiddelde cijfer was door de desastreus verlopen mondeling natuurlijk ongelofelijk gekelderd. Hoewel mijn diploma hierdoor eigenlijk nooit echt op het spel stond, weet ik nog wel dat het mij niet lekker zat dat er een luistertoets aan zat te komen.
Gelukkig werd mij een helpende hand toegereikt.
Een klasgenoot vertelde mij dat hij geen problemen met Duits had. Hij sprak het namelijk vloeiend. Nogal wiedes, hij had een moeder met Duitse roots en het van huis uit meegekregen.
We bedachten een lumineus plan. De luistertoets kende enkel meerkeuze vragen. Ik zou zorgen dat ik achter mijn klasgenoot ging zitten, hij zou een beetje verveeld met zijn hoofd leunend op een arm gaan zitten en achter zijn oor na elke vraag 1,2,3 of 4 vingers zou opsteken. Voor degene die het plan nog niet door hebben nu: 1 was antwoord A, 2 was antwoord B, enzovoort.
Natuurlijk moest er wel wat tegenover staan. Dus spraken we af dat hij de hoogte van mijn cijfers in eurootjes zou krijgen. 'Maar als ik een vier haal dan?' vroeg ik nog. "Zeur niet. Jij haalt gewoon een tien."
Ons plan werkte feilloos.
Een paar dagen later werden de cijfers uitgedeeld. Mijn klasgenoot had al gespiekt. 'Je bent een zuinige zak. Of kan je niet afkijken ofzo!', riep hij mij toe al lachte hij er wel bij. 'Ik heb een 9,7. Maar jij hebt een 8 nog wat'
Tevreden tikte ik 8 euro nog wat af. En ik verklapte al dat ik uiteindelijk met een acht op mijn diploma de schoolbanken verliet. De hulp tijdens de luistertoets kan hier niet helemaal los van worden gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten