Het allermooiste aan de Olympische Spelen zijn de verhalen. Dat is een zin die ik de afgelopen twee weken zo ongeveer 731 keer voorbij heb horen komen.
Het klopt ook.
Voorafgaand aan de Olympische Spelen hadden we het over de valpartij van Erben Wennemars, de wissel van Kramer, de twee sweeps in Sochi, het eerste sneeuwgoud van Sauerbreij, Koen Verweij die op 4/1000 Olympisch goud mist en zo kunnen we nog wel even doorgaan.
En daar worden na de editie van 2018 zeker weten weer een paar aan toegevoegd.
Wat te denken van:
De houdinitruc van de Shorttrackdames
Al uitgeschakeld zijn voor welke kleur medaille dan ook. Een B-finale rijden in een wereldrecord, twee tegenstanders in de A-finale gediskwalificeerd zien worden en dan dus Olympisch brons pakken. En dat is alles in de laatste rit van Jorien ter Mors, de eerste vrouw die medailles won op twee verschillende Olympische Winterspelen disciplines.
Maar ook:
De twee gouden van Kjeld
In 2010 en 2014 was hij feitelijk medaillemateriaal, maar wist hij de Olympische Spelen niet te halen. In 2018 wel. En hoe! Twee keer goud. Eenmaal op de 1000 meter en op de 1500 meter.
Wüst beste Olympiër ooit
Ireen Wüst pakte medailles. En dat was nodig om de beste Olympiër ooit te worden. En natuurlijk: Vier Olympische Spelen betekende voor haar vier keer goud.
En niet te vergeten:
Opnieuw een val van Wennemars, maar nu op de fiets
Sven Kramer die een vinger bij Verweij in zijn achterste stopt
Het eerste Shorttrackgoud
Het meisje dat met snowboard en al omver waaide
De hoorcolleges van Drs. Bart Veldkamp
De Olympiër van Tonga die met ontbloot bovenlijf verscheen tijdens de opening.
Maar vooral:
Het nooit gewaardeerde zilver van Jorrit Bergsma
Welkom bij Andere Tijden Sport. Voor deze editie gaan we terug naar een verhaal die zijn oorsprong lijkt te vinden op de Olympische Spelen van 2010. Waar Kramer zijn Olympisch Goud op de 10 kilometer misloopt door een foute wissel. Dat verhaal kent u. Vier jaar later, in Sochi, verliest Kramer, die het door heel het land gegund lijkt te krijgen, van Jorrit Bergsma. Het gaat op dit moment altijd over het zilver van Kramer, zelden over het goud van Bergsma. Weer vier jaar later in PyeongChang zakt Kramer finaal door zijn hoeven en wordt zesde op de 10 kilometer. Bergsma houdt de Nederlandse eer hoog met een zilveren medaille. Nederland lijkt echter in rouw. Weer is het niet de zilveren Bergsma, maar de falende Kramer die alle aandacht krijgt. Zelfs Ted-Jan Bloemen, weliswaar Nederlander maar uitkomend voor Canada en winnaar van het goud, wordt steviger bewierookt dan Bergsma. Andere Tijden Sport gaat terug in de tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten