Boekenwurm: HEMA

Het afgelopen jaar lukte het helaas niet, maar dit jaar is het thema Boekenwurm weer terug. Zoals iedereen weet ben ik heus geen recensent, maar ik kan natuurlijk wel gewoon zeggen of ik een boek leuk vind of niet. Te beginnen bij het eerste boek dat ik dit jaar gelezen heb: HEMA.

Cadeautjes zijn vooral leuk als je dingen krijgt die je niet verwacht en die je zelf niet snel zal kopen. In onze vakantie kwam ik samen met vrouwlief in een winkeltje waar ik bladerde door een rood boekje en de letters HEMA erop. De goede opletter ontwaarde ook nog een rookworst. Met in mijn achterhoofd het idee dat Het geheim van bol.com een bijzonder interessant boekje was leek dit boek mij ook wel wat. Misschien eens lenen bij de bibliotheek.

Als Nederlanders hadden we vermoedelijk niet in de gaten dat we na enkele andere iconen uit de Nederlandse winkelstraten ook bijna geen HEMA meer hadden

Een paar dagen later op onze trouwdag lag er een cadeautje op tafel. We hadden eigenlijk afgesproken geen cadeautjes te halen, maar ik mocht er toch een uitpakken. Toen ik zei dat ik niks terug kon geven bleek dit probleem al opgelost. Ze had ook een cadeautje voor d'r zelf gekocht. Voor alles blijkt een oplossing.

Een paar dagen later begon ik te lezen in HEMA, een boekje van onderzoeksjournalist Stefan Vermeulen. Een boek waarin beschreven wordt hoe ons nationaal erfgoed HEMA in een zeer benaderde positie terecht kwam en hoe het op wonderbaarlijke wijze er weer uit wist te komen. 

Natuurlijk klinkt het wat saai en je moet wel wat interesse hebben in bedrijven, maar dan is HEMA dan ook een goed boek. Het begint natuurlijk met een kleine introductie van het bedrijf dat zijn oorsprong al kent in 1926 en hoe het langzaam uitgroeit tot een groot bedrijf met een uniek concept. Dat is al erg interessant, maar het zwaartepunt ligt hem vooral in het moment dat een Londens bedrijf HEMA overneemt en maar één doel heeft: Snel geld maken.

De gebeurtenissen die daarna zich opstapelen zijn onthutsend en af en toe ben je met open mond aan het lezen. Sommige anekdotes zijn grappig, onder meer als een paar directieleden voor een rijke sjeik zitten en als presentje een zakje chips met rookworstsmaak hebben meegenomen. 

Hoewel iedereen wel weet dat HEMA inmiddels weer in de Nederlandse handen van Marcel Boekhoorn is, zal ik het einde niet verklappen. Dit gebeurde echter wel op het moment dat HEMA het water aan de lippen stond. Afgaande op de auteur had HEMA bijna niet meer bestaan. De manier waarop de redding tot stand kwam hangt aan elkaar van geluk en toevalligheden. 

Als Nederlanders hadden we vermoedelijk niet in de gaten dat we na enkele andere iconen uit de Nederlandse winkelstraten ook bijna geen HEMA meer hadden. Lezen hoe dit allemaal is gebeurd was een stuk spannender dan ik zelf van te voren had gedacht.