Na het schrijven van de blogjes plofte ik lekker ook op de bank want na Boer zoekt Vrouw begon zo ongeveer Ik weet Wie je Bent. Een thrillerachtige serie met onder meer Daan Schuurmans. Het begon als een spannende serie waarvan ik hogere verwachtingen had. Inmiddels denk ik al drie weken dat ik na de laatste aflevering ga kijken. Duurt te lang, te uitgemolken.
Maar goed. Het ging over Boer zoekt Vrouw en ik heb nog nooit zoveel onzin in een TV-programma gezien. Mijn tenen zijn nog steeds krom en ik heb veel last gehad van plaatsvervangende schaamte. De boeren die rustig hun aanbiddende vrouwen mogen keuren en en public mogen dubben welke van de drie ze nou leuker vinden of niet. De boeren snap ik nog een beetje, de vrouwen snap ik helemaal niet. Het concept kan toch eigenlijk niet meer in deze tijd.
Het dieptepunt, en daarom ook de grootste publiekstreffer was natuurlijk Marnix. Zijn het is niet spannend, het is niet sexy, het is niet geil, het is eigenlijk niets.... Maar niets is ook iets.. staat symbool voor dit Boer zoekt Vrouw seizoen.
Toch is het ergens komisch. Ik vind het een verschrikkelijk programma en hoewel ik zelf wat minder moeilijk ben ga ik ervan uit dat het programma veel fatsoensrakkers hard tegen de borst moet stuiten.
Eerlijk is eerlijk. Hoe krom mijn tenen ook trokken. Zelfs mijn Voetbal International heb ik weleens op de hoek van de bank gelegd om te kijken hoe het ging tussen Marnix en Janneke. Of om te kijken of Roel en Steffi echt stand gingen houden.
En dus moet het wel een geniaal format zijn. Want zelfs mensen, met name ik dus, die Boer zoekt Vrouw hoog op hun irritatielijstje hadden staan hebben de afgelopen weken het programma gevolgd. Inderdaad, zelfs de mensen die het niets vonden krikten de kijkcijfers een beetje mee omhoog.
Marnix kraamt dus geen onzin uit. Niets ook iets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten