Zaterdag waren we lekker een dagje in Giethoorn. Varen met een fluisterbootje, zoals dat zo mooi heet.
Mijn collega grapte: 'Een fluisterbootje? Dat zou wel lekker rustig geweest zijn. Een mooier bruggetje voor dit verhaal kon ik niet krijgen.
Natuurlijk was het alles behalve rustig. De grachten in Giethoorn liggen bomvol met deze en andere bootjes. Zo snel je in het bootje bent gestapt rest alleen nog langzaam voort pruttelen en proberen niks te raken. Een beetje als de file elke ochtend op de A28.
Vrijwel iedereen heeft moeite genoeg zijn weg te vinden op het water, maar sommigen maken het wel heel bont. Zo laat een Britse jongen zijn Japanse vriendin oefenen. Een mooie gelegenheid. Een paar keer lijkt het mij slim om er voorbij te gaan, maar de Japanse dame besluit juist dan het bootje dwars in het water te leggen. Japanners blijven een bezienswaardigheid in Giethoorn.
Echter spande een andere man de kroon voor mij. Het zag er al zo vreemd uit wat hij deed en het sturen ging ook voor geen meter. Pas na een minuut achter hem aan martelen zag ik het. Hij voer gewoon het hele stuk achteruit. Echt waar! Is bijna niet te doen voor zo'n bootje. Stuurt ook voor geen meter.
Zo hadden we een leuke dag en er komt een moment dat je op een lekker groot meer komt waar je even de 2 PK motor de benen kan laten strekken. De gouden tip is natuurlijk: Lekker in het bootje stappen zonder haast en genieten van de zon en het geklungel om je heen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten