Tour Top-5 #210

Natuurlijk staat vanavond het defiléachtige spektakel aan de Champs-Elysees nog op het programma. En dat is altijd een hoogtepunt op zich. Maar los daarvan kende de Tour natuurlijk als altijd opvallende momenten. Ik maakte een eigen top-5.

5. Het experiment
Zoals al wel vaker aangegeven ben ik geen echte wielrenspecialist, maar ik verbaasde mij van te voren al over het experiment. Wielrenners laten wegrijden in een Formule 1 opstelling in de zware bergetappe van 66 km van afgelopen week. Ik vroeg mij af wat de bedenkers hiervan gedacht verwacht hadden. Tot op heden nog geen idee. Het effect was nul.

4. Het doorzetten van Gilbert
De vergelijkingen met voetbal zijn snel gemaakt en zelf trapte ik er ook per ongeluk wel eens in. Inmiddels ben ik van mening dat er gewoon een hoop verschil in beide sporten zit. De manier van bewegen met de sport. Bij wielrennen kun je toch iets anders met blessures omgaan en ook de belangen van snel doorgaan (Neymar gaat écht niet rustig blijven liggen als hij 3 minuten voor tijd met 1-0 achterstaat, dan wil hij net als een wielrenner snel weer terug in het spel). Gilbert heeft echter de grens opgerekt. Na een weergaloze duik in het ravijn vreesde men voor zijn lijf, ledematen en misschien zelfs een enkeling wel voor zijn leven. De Belg stond echter op, stak zijn duim op en besteeg zijn fiets om verder te gaan. Hij reed de bergetappe uit. Later bleek dat met een gebroken knieschijf gebeurt te zijn. Hoogtepuntwaardig.

3. De val van Froome
Nee, geen echte val á la Gilbert, want de Brit heeft de gekke gewoonte om nooit om te vallen, maar het feit dat hij niet gewonnen heeft. Ik heb niet per se iets tegen Froome, maar het lijkt mij voor de Tour de France goed dat er met Gerraint Thomas een nieuwe winnaar in Parijs staat vanavond. Weliswaar nog steeds van hetzelfde team Sky, maar we moeten ergens beginnen. Volgend jaar tijd voor een winnaar uit een ander team? Sunweb? Lezen jullie mee?

2. De twee van Dylan
Nederland telt duidelijk weer mee in de wielerwereld, want buiten de puike prestatie van Tom Dumoulin hadden we ook nog een dubbelvoudig winnaar in ons midden deze Tour. Dylan Groenewegen pakte vorig jaar de overwinning op de Champs-Elysees. Tamelijk onverwacht en heel knap. Dit jaar lag er iets meer druk op zijn schouders. Groenewegen won etappe 7 en etappe 8 na meesterlijke sprints en kwam een dag later ten val op de kasseien. Het leidde het einde van de zijn Tour in, want twee etappes later moest hij de strijd staken. Helaas dus geen overwinning in Parijs dit jaar, maar zijn twee huzarenstukjes in de eerste week pakken ze hem én ons niet meer af.

1. Tom hoort erbij
De Nederlandse held van de afgelopen drie weken. Thomas mocht dan beter zijn aan het eind van de rit, maar de credits gaan naar Tom. Een tijdstraf waar de willekeur van afdruipt, een team dat toch echt wel een stukje minder is dan Team Sky en ook nog wat materiaalpech. En dan toch nog tweede worden en dan ook nog eens de tijdrit, waarin de achtervolgers Tom nog wel even dachten te pakken, winnen. Voor zij die nog twijfelden: Tom kan met de allergrootsten mee.