zondag 18 mei 2014

Antwoord vraag 20: De Oranjerode kaarten

Liefst zeven keer moest een speler van het Nederlands elftal tijdens een WK-eindronde inrukken na het zien van een rode kaart. Iedere rode kaart heeft zijn eigen verhaal en zijn eigen consequenties gehad. Een kort overzicht.

Dick Nanninga (WK 1978, groepswedstrijd tegen West-Duitsland, 87e minuut, 2-2 einduitslag)
Dick Nanninga heeft de twijfelachtige eer om te mogen zeggen dat hij de allereerste speler van het Nederlands elftal is die tijdens een WK-eindronde een rode kaart pakte. De speler van destijds Roda JC mocht in de 80e minuut het veld in als wissel voor Piet Wildschut. In de 87e minuut pakte hij vervolgens een gele kaart om nog geen minuut later ook een directe rode kaart te ontvangen van scheidsrechter Ramon Ivannoe Barretto Ruiz. Aan de uitslag veranderde de laatste drie minuten niks meer. Nanninga werd voor één duel geschorst en was later in het toernooi zelfs nog trefzeker in de finale.

Frank Rijkaard (WK1990, achtste finale tegen West-Duitsland, 22e minuut, 1-2 einduitslag)
Nadat Frank Rijkaard een op stoom zijnde Rudi Völler vloerten hier geel voor krijgt gaat de Kindergarten helemaal open bij beide mannen. Eerst spuugt Rijkaard Völler in zijn nek. Dit ontgaat de scheidsrechter en Völler krijgt zelfs een kaart voor provoceren. Bij de daaropvolgende vrije trap gaat Völler net iets te lang door op doelman Hans van Breukelen. Rijkaard besluit verhaal te houden en trekt daarbij aan Völler’s oor die vervolgens acteert dat hij door de bliksem getroffen is. Scheidsrechter Loustau is direct klaar met de twee speelse kemphanen en stuurt ze beiden het veld af. Duitsland wint het duel overigens en vervolgens ook het WK.

Patrick Kluivert (WK1998, groepswedstrijd tegen België, 81e minuut, 0-0 einduitslag)
Patrick Kluivert heeft een aantal turbulente jaren achter de rug als hij in de eerste groepswedstrijd van het WK 1998 aan mag treden tegen België. De wedstrijd is weinig soeps en krijgt in de 81e minuut een rood randje. Kluivert en Lorenzo Staelens krijgen samen een woordenwisseling wat resulteert in een grove belediging van de Belg richting Kluivert. Laatstgenoemde verliest zijn zelfbeheersing en plant zijn elleboog in de borst van Staelens. Deze maakt gretig gebruik van deze handreiking en duikt naar de grond. Scheidsrechter Collina heeft maar een keus: Kluivert van het veld sturen. Drie wedstrijden schorsing is de straf voor Kluivert die later nog een belangrijke rol speelt in de kwart,- en halve finale.

Arthur Numan (WK1998, Kwartfinale tegen Argentinië, 76e minuut, 2-1 einduitslag)
In hetzelfde WK mag ook Arthur Numan iets eerder inrukken als gepland. In de eerste helft grijpt Numan te laat in als Ariel Ortega wil ontsnappen. De overtreding is feitelijk licht, maar voldoende voor de scheidsrechter om geel te tonen. Numan houdt zich tot de 76e minuut op de been. Dan grijpt de Oranjelinksback bij een 1-1 gelijke stand minder handig in als Diego Simeone het middenveld wil oversteken. Numan komt fel en een tikje ondoordacht in. Simeone weet raadt met deze actie en gaat gretig liggen. Niet geheel onterecht ontvangt Numan de gele kaart en kan hij vertrekken. Een uitschakeling voor Oranje dreigt, maar doordat Ariel Ortega zich laat gaan tegen Edwin van der Sar mag ook hij vertrekken. Nederland komt door een magistrale goal van Bergkamp  op 2-1 en plaatst zich voor de halve finale.

Khalid Boulahrouz/Gio van Bronckhorst (WK2006, Achtste finale tegen Portugal, 0-1 uitslag)
In een achtste finale die nog steeds in de boeken staat als één van de hardste WK-duels ooit ontving Nederland liefst twee keer een rode kaart. Scheidsrechter Valentin Ivanov stuurt in de eerste helft eerst de Portugees Constina weg, maar geeft in de 62e minuut ook de rode kaart aan Khalid Boulahrouz. Na een terechte eerste gele kaart trapt de leidsman in een toneelstukje van Luis Figo die een elleboogstoot simuleert. Toch komt Oranje weer in het voordeel als Deco ook namens de Portugezen de grasmat van het Frankenstadion dient te verlaten. Nederland denkt dan de 0-1 achterstand, al in de 23e minuut opgelopen door een tegengoal van Maniche, te kunnen wegwerken. Dit lukt niet, wel ontvangt Giovanni van Bronckhorst in de laatste minuut nog een tweede gele kaart en voegt zich dus bij de drie andere zondaars. Aan het waanzinnige aantal van 16 gele kaarten en 4 rode kaarten blijkt dat de Russische scheidsrechter de grip volledig kwijt was op het duel.

John Heitinga (WK2010, finale tegen Spanje, 0-1 uitslag)
John Heitinga is de laatste speler in deze serie die zijn biezen mocht pakken. Ook scheidsrechter Howard Webb wordt door Oranje en zijn tegenstander op de proef gesteld.  In een wedstrijd met 14 gele kaarten en één rode wordt de winnaar van het WK2010 bepaald. De afloop is bekend en de pijnlijkheden hoeven niet opnieuw opgerakeld te worden. John Heitinga is één van de spelers die mee mag delen in de traktatie van gele kaarten. In de 56e minuut is de centrale verdediger aan de beurt na een overtreding. In de 109e minuut stopt Heitinga een potentiële aanval van de Spanjaarden door Andres Iniesta neer te leggen. Howard Webb heeft geen keus en moet Heitinga de rode kaart tonen. Voor zij die het gemist hebben:  7 minuten later beslist dezelfde Iniesta het duel door de winnende treffer te maken. Heitinga is overigens de enige speler die zowel op een EK als WK een rode kaart voor het Nederlands elftal pakte.

Op de vraag: Welke speler werd er als tegenstander van het Nederlands elftal ooit  neergehaald met als resultaat dat een Nederlandse speler  voor het eerst in de eigen WK-Historie een tweede gele kaart in één wedstrijd kreeg en dus rood? Was het goede antwoord: Diego Simeone

De vraag is goed beantwoord door: Bennie Kiers




Geen opmerkingen: