Het blogje van 5 mei leek mij daar een prima gelegenheid voor.
Het is nogal een verhaal, zeg. Leo Major is eigenlijk het gezicht van de bevrijding van Zwolle. Struinend op internet kom je meerdere versies tegen van hetgeen er de nacht van 13 april 1945 gebeurde. Het was de nacht dat Zwolle tijdens de Tweede Wereldoorlog werd bevrijd.
Het ene verhaal is misschien wel wat heldhaftiger dan het andere, maar alle versies zijn er wel over eens dat Major zo ongeveer in zijn eentje Zwolle een hoop leed bespaart heeft. Dankzij zijn moedig optreden werd de stad vele beschietingen bespaard die grootse vernielingen van de mooie binnenstad en misschien zelfs wel burgerdoden tot gevolg zouden kunnen hebben.
Als lid van het Canadese Regiment de la Chaudière trok hij als verkenner Zwolle in. Zwolle had een strategische ligging en het regiment rekende op veel weerstand. Tijdens zijn verkenningstocht (samen met strijdmakker Willy Arsenault die de verkenningstocht niet zou overleven) gooide Major met handgranaten en schoot hij met zijn machinegeweer. Volgens de overlevering om te voorkomen dat de Duitse vijand door zou krijgen dat hij slechts alleen was. Het lukte hem om vijanden gevangen te nemen en deze over te dragen aan het regiment. Als klap op de vuurpijl stak hij het gebouw van de Gestapo in brand. Niet veel later waren de Duitsers uit Zwolle gevlucht. Nederland was niet alleen bevrijd, maar zware beschietingen waren uitgebleven.
Leo Major is een soldaat met vele onderscheidingen en werd in 2005 ook uitgeroepen tot Ereburger van Zwolle. Major was liefst zes keer aanwezig bij een oorlogsherdenking in Zwolle. In 2008 overleed Major op 87-jarige leeftijd.
Daarna werd de Zuidbroeklaan in Zwolle (de route waarin het regiment Zwolle binnentrok) omgedoopt in Leo Majorlaan.
Met dank aan voornamelijk Jonge Historici en Wikipedia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten