Val der Titanen (Ken Follett)Toen ik zei dat ik wel iets meer over de Eerste Wereldoorlog wilde weten kreeg ik dit boek in mijn handen gedrukt. Ruim 900 pagina's dik. Het heeft mij van de eerste tot de laatste letter geboeid. En alleen dat is natuurlijk al knap, zolang de aandacht van je lezer vasthouden. In het boek wordt zowel de aanloop naar de Eerste Wereldoorlog beschreven als de Eerste Wereldoorlog zelf. Dit uit Brits, Welsh, Amerikaans, Duits en Russisch perspectief. Boeiend is hoe ze hun steentje bijdragen onderweg en ten tijde van de Eerste Wereldoorlog met allerlei bijbehorende romatische en politieke intriges. De moeite waard, al moet u wel even naar de sportschool om het boek 's avonds in bed boven uw hoofd te kunnen houden.
Natuurlijk ben ik als voetbalfan en trouw volger van VI een soort van Rene van der Gijp fan. De opvolger van Gijp staat ook weer bol met leuke anekdotes, al heeft het boek zeker ook een serieuze ondertoon. Immers worden de dood van Gijp's levenspartner Daniëlle en die van zijn moeder in het boek beschreven. Als voetballiefhebber is het natuurlijk (als zoveel boeken meer) verplichte kost, maar eerlijk gezegd mis je weinig als je er voorbij loopt in de boekwinkel. Een paar leuke anekdotes, grappige passages en een kijkje in het leven van Van der Gijp. Dat is het dan ook wel, al wil ik nog opmerken dat het meezit dat Van Egmond zo'n komisch vriendelijke schrijfstijl heeft.
Over dit boek is al zoveel gezegd en geschreven dat ik er weinig aan toe kan voegen. Ook niet nu ik hem zelf gelezen heb. De lekkerste snoepjes uit deze snoeppot zijn natuurlijk dan ook al door de media eruit gevist en vervolgens in geuren en kleuren aan ons gepresenteerd. Toch is het weer zo'n sportboek die je even gelezen moet hebben. Het is ook geen opgave. Het leest lekker weg en zo af en toe stuit je heus nog wel op een passage die verbazing wekt. Gewoon maar even lezen dus dit boek over de wonderlijke carriére van een getalenteerde wielrenner die doordat hij de verleidingen niet kon weerstaan al snel bergafwaarts ging.
U snapt waarschijnlijk allang dat dit het vervolg is op het exemplaar van dezelfde schrijver die bovenaan deze pagina prijkt. Het is waanzinnig hoe de schrijver de Tweede Wereldoorlog zowel de politieke gang van zaken als de beleving van de 'man op de straat' vanuit Russisch, Brits, Amerikaans en Duits perspectief op papier weet te krijgen. Het is dat ik moet slapen, werken en natuurlijk ook nog een gezin heb, maar dit boek heeft de potentie om al deze facetten er stevig onder mijn leesdrift te laten lijden. Geen zorgen, dit is niet gebeurd. Ik kan dus ook niet anders dan ook dit boek van harte aanbevelen. Als ik recensies schreef kreeg dit boek vijf sterren. Ik schrijf geen recensies, u mag het dus zelf beoordelen.
Kluitjesvolk (Marianne Zwagerman)Even heel wat anders. Marianne Zwagerman trok mijn aandacht vanwege haar tweets en columns op BNR. En ze schreef het boek Kluitjesvolk. Een uiterst interessant boek. Het rubberentegelparadijs, de U-Theorie en de manmuts. Ze komen allemaal voorbij. Ze spreekt zichzelf soms tegen, gaat aan belangrijke zaken voorbij en spreekt haar zelf ook nog weleens tegen. Maar toch: Voor wie graag zijn leven drastisch wil veranderen voordat het zogezegd te laat is: Lees dit boek dan toch maar. En ikzelf? Ach, ik kwam er achter dat ik misschien wel gewoon kluitjesvolk ben. Daar mag soms best wat verandering in komen, maar niet zo drastisch als het in dit boek gesteld is.
DJ (Kluun)
Kou uit het Oosten (Ken Follett)
En dat was dan het derde deel van de Century Trilogie van Ken Follett. Opnieuw wordt een belangrijke poltieke periode uit de geschiedenis beschreven uit Russisch, Duits, Amerikaans en Engels perspectief. Knap is steeds de switch tussen het grote wereldtoneel en de gebeurtenissen in bij wijzen van spreken de huiskamer. De wereldgeschiedenis begint in dit boek bij de Koude Oorlog. Vervolgens komt alles voorbij van de Berlijnse Muur tot de rassendiscriminatie in Amerika. Knap is dat Ken Follett het voor elkaar krijgt om de personages uit de verschillende landen continue met elkaar te verweven. Een boek van ruim 1100 pagina's. Met plezier gelezen. Net als de twee voorgaande delen.
Wekenlang keek ik naar dit boek uit. Kluun als mijn favoriete schrijver en Giphart schijnt er ook wat van te kunnen. Het is ook heus wel een aardig boekwerkje. Vanaf vroeg in de twintigste eeuw wordt de historie van het Nederlands Elftal beschreven en dan vooral dat wat er mis is gegaan. En dat op de karakteristieke manier van Kluun. Eerlijk gezegd: Het bezorgde af en toe best eens een glimlach, maar het schaterlachen bleef uit. Ik ben een voetbalfan en kende veel van de verhalen die Kluun en Giphart hebben opgeschreven. Af en toe leek er een nieuwe anekdote tussen te zitten, maar omdat de heren er af en toe ook lustig op los fantaseerden kon ik niet altijd onderscheiden wat echt en wat fictie was. Ik verwachtte een dikke negen, het werd een mager zeventje.
Een mooi lijstje dacht ik zo. Kenn Follett raadt ik iedereen aan. Zeker als je een beetje een doorgewinterde lezer bent. Voor de mensen die iets lichter verteerbaar materiaal wensen: DJ van Kluun.
PS De gelezen boeken van 2018 zijn hier te vinden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten