Meten is weten, niet meten is een mooi verhaal

Het pleit natuurlijk niet voor jezelf als je eigen klungeligheid met regelmaat het leidend voorwerp van je blogpost is. Toch zijn de verhalen vaak te mooi om niet met de digitale wereld te delen. En zo lang ik er zelf om kan blijven lachen. Ach, waarom dan ook niet.

Met dank aan de glaszetter en de verhuisservice

Als upcoming ouders moet er een hoop geregeld worden. Daarvoor wordt je met regelmaat gewaarschuwd en probeer je dus op in te spelen. Nu zijn wij redelijk van het lastminute regelen van bepaalde zaken. Zo ging een vakantie bijna een keer niet door omdat ook een lastminutevakantie wel een keer geboekt moet worden en ontvingen een aantal genodigden van onze bruiloft drie dagen voor de festiviteiten pas een uitnodiging.

Dus wandelden wij al in januari een meubelzaak in om een kast en een commode aan te schaffen. Dit lukte vrij eenvoudig. 'Wilt u een demonteerbare versie', vroeg de verkoopster. Bij het horen van de meerprijs besloten wij hiervan af te zien. 'Maar weet u dan wel zeker dat hij past? Hij moet wel naar boven vertelde u net.' We spraken af dat we thuis nog even na zouden meten en daarna telefonisch zouden laten weten of we de kast wel of niet aan zouden schaffen.

Ach, meten is weten is een alom bekend gezegde. Maar niet meten levert een veel mooier verhaal op

Eenmaal thuis pakte ik een meetlint en liep de route die de kast normalerwijze af zou gaan leggen van de voordeur tot aan de plek in de kinderkamer. Ik keek naar het trapgat en een keer naar het meetlint. Nog een keer gingen mijn ogen van boven naar beneden door het trapgat en ik keek nog eens naar het meetlint in mijn hand. Tevreden stelde ik vast dat het moest passen. 

Nee, in voorgaande alinea heeft u nergens overheen gelezen én ik ben ook geen zinsnede vergeten. Het meetlint is inderdaad nooit uitgerold geweest. 

In de daaropvolgende maanden maakte ik mij vooral zorgen over de krachtsinspanning die geleverd moest worden om het gevaarte een etage hoger te krijgen. Geen seconde maakte ik mij meer zorgen over het feit of de kast wel of niet naar boven zou kunnen. Gelukkig zijn er altijd wel vrienden die in ruil voor een warme prak en een koud biertje bereid zijn ondersteuning te verlenen bij sjouwwerkzaamheden. De enige tegenprestatie die ik dan moet leveren is vooral dat ik nooit, maar dan ook nooit kom helpen als zij zelf een keer een klusje hebben. Beter voor alle partijen is vaak de uitleg. Een voorwaarde waar best mee valt te leven als je er eenmaal aan gewend bent geraakt.

Toch op zijn plek

Zoals de lastminutevakantie ooit gewoon op tijd geboekt werd en onze gasten gewoon op tijd op onze bruiloft kwamen wisten wij dat, ondanks de onverwachts toch nog lange levertijd, de kast op tijd geleverd zou worden. Eenmaal thuis begonnen we fanatiek de kast naar boven te tillen. Linksom lukte niet. Rechtsom ook niet. Eerst stond ik boven, toen mijn maat maar eens. De buurman kwam ook nog helpen.

Een uur later was de kast beschadigd en de muur van het trapgat. En de kast was nog niet boven. Dat is nog het belangrijkste van het verhaal. Toen ook nog bleek dat de kast daadwerkelijk niet demonteerbaar was. Althans, alles is te demonteren, maar hij was niet te demonteren tot een monteerbare versie.

De volgende dag kwam een glaszetter (want hij paste natuurlijk niet door het open klapraam) en een verhuisservice (met lift) om de kast buitenom in de kinderkamer te krijgen. Binnen tien minuten was het gepiept.

Een paar keer van de week dacht ik nog aan dat meetlint in mijn hand. Maar realiseerde mij al snel dat zelfs wanneer ik het meetlint wel had uitgerold... Ach, meten is weten is een alom bekend gezegde. Maar niet meten levert een veel mooier verhaal op. En kost je een glaszetter en een verhuisservice, maar dat terzijde. 

Lees ook:
Blog tegen Pesten
Mooie snoetjes
Over tosti's en groots en meeslepend leven