Carnaval 2013: Winnitoe in Sassendonk

De pracht en praal van het feest gingen dit jaar, niet voor het eerst, volledig aan mij voorbij. De luiheid won het van de drang om in de kou te gaan kijken naar vreemd uitgedoste figuren op een opgefleurde kar. Toch getuigden verschillende foto’s op de altijd aanwezige sociale media weer van een weldaad aan creativiteit van de aanwezigen en de sfeer straalde duidelijk van de foto’s af. Een beetje of je naar kiekjes van het zomercarnaval van Rio zat te kijken. Alleen dan iets kouder en als gevolg daarvan uiteraard ook een tikkeltje minder bloot. ‘Leuk hoor’, zei ik in mezelf. ‘Ik hoop dat de liefhebbers zich weer kostelijk vermaken.'

Pling! Naast de sociale media is ook de mobiele telefoon tegenwoordig een niet weg te denken item in het dagelijks leven. Deze pling herkende ik. Want deze pling geeft aan dat ik een berichtje heb ontvangen via What’s App. De gratis berichtenservice waar ik tegenwoordig na het aanschaffen van een smartphone ook gebruik van kan maken. ‘Ga je nog mee, Kiers?’, lees ik van het schermpje af en gelijk daarna volgt een telefoontje. Een op maat gesneden pak ligt klaar voor mij. Wat voor een pak is op dat moment nog niet bekend.

En dus staat Hendrie ‘Winnitoe’ Kiers een paar uur later met een biertje in zijn hand te poseren voor een smartphone die mijn carnavalsinbreng van 2013 zal vereeuwigen op de gevoelige plaat. Nadat ik jaren geleden voor het laatst als Samoerai carnaval had gevierd en ook als oliesjeik een nacht door het leven ben gegaan, zou ik mij nu als wigwambewoner te kijk laten zetten.  Het was  blijkbaar niet moeilijk om mij over te halen om weer eens mee te hossen met de sfeervolle en gezellige mensenmassa in de Zwolse binnenstad. De keuze was ook niet bepaald reuze. Thuis zal de avondinvulling bestaan uit het kijken naar de tranentrekkende Robert ten Brink in All You Need Is Love. Het alternatief, als indiaan tranen lachen terwijl je de polonaise loopt tussen Grote Smurf en de Paashaas, was dus best een aantrekkelijke. Ik koos dus voor de laatste optie.

Geflankeerd door Jacob ‘Hij was maar een clown’ Stenekes en Marcel ‘The Dalton’ Hof vonden we al snel onze weg naar een eerste bierdrinkgelegenheid in de Zwolse binnenstad. Zwolle is overigens geheel in stijl omgedoopt in Sassendonk deze dagen. Creatief. Net als de muzikale helden van deze dagen. Zo ontdekte op de melodie van Beauty & The Brains het liedje Alles in één (Ik heb niet veel geld van mezelf, maar ik heb consumptiebonnen bij me) en het liedje Het is keivol. Inderdaad, op de melodie van Skyfall.

Leen ‘Captain Hook’ Mannak en Amber ‘Pink Lady’ van Ark maakten het vijftal die avond compleet en hossend gingen we van kroeg naar tent en van tent naar kroeg en van kroeg naar kroeg tot in de tent en weer terug tot we echt konden concluderen dat de carnaval ook dit jaar waarschijnlijk weer evenveel hersencellen heeft gekost als eurocenten en dat het lichaam niet al te gelukkig is met dit soort dagen. Toen tikte een uitsmijter mij plotseling op de schouder. Vanuit het niets sommeerde hij mij dat ik mee naar buiten moest gaan. Ik volgde trouw, want het dragen van een indianenpak betekent nog niet dat je automatisch ook scalperen tot in het diepste detail beheerst en mijn zelfkennis reikt ver genoeg om in te schatten dat deze kleerkast net een maatje te groot voor mijn capaciteiten als vechtersbaas zou zijn. ‘Ik weet niet wat je gedaan hebt’, begon meneer de uitsmijter uiterst vriendelijk. ‘Maar je aanwezigheid wordt niet langer meer op prijs gesteld.’ Begrijpen doe ik het nog steeds niet, misschien was het een grapjurk die als uitsmijter verkleed aan carnavallen was, maar verder kan ik mij geen ondeugdelijk feit herinneren van die avond die buiten het carnavalsboekje zou gaan. Hoe dan ook, het voordeel was dat deze Hiawatha lekker naar huis kon.

Boem! Het ergste moment van een avondje stappen is altijd de ochtend erop. Mijn oogluiken schuiven zich langzaam open en gelijk klappen ze weer dicht. Mijn hoofd bonst aan alle kanten en mijn strot schreeuwt om water. De lol van het hele avondje stappen ontgaat mij op dat moment volledig. Naast mij giechelt Gerdie. ‘Volgende week ga je maar weer lekker All You Need Is Love kijken op zaterdagavond’