Het is lang geen wekelijkse kost, maar lekker uit eten gaan staat doorgaans hoog op mijn lijstje van dingen die ik leuk vind.
Chinees, Indiaas, visrestaurant, bistro, eetcafe, wegrestaurans, truckerkantines of wat je ook verzint. Over het algemeen bevalt het mij al snel.
Een moeilijke eter ben ik dan ook bepaald niet en ik zal mij ook niet snel storen aan de manier waarop we bediend worden.
Alhoewel...
Een paar jaar geleden waren we met vrienden uit eten, toen een dame uit de bediening een hete mosselpan waar de condens nog aflekte over een kinderwagen (met baby) heen tilde en zo op tafel zetten. Het ging min of meer alleen goed omdat de druppel (ik hoef u niet uit te leggen dat het een hete druppel was) besloot de pan vast te houden tot hij op tafel stond. Toen durfde iedereen ook weer te ademen.
Daar moest ik even aan terugdenken toen we afgelopen zondag bij de Chinees waren. Een verjaardag met veel mensen. Gezellig, maar hectisch voor de bediening. Een kleine blunder begingen ze toen ze besloten om de te hete borden, die ze zelf met een theedoek moesten vasthouden, besloten aan te geven aan de klanten die natuurlijk nietsvermoedend de borden aanpakten en vervolgens met licht verbrande handen zaten.
Nog gekker vond ik dat ze de schaalverwarmers over de kleine kinderen heen op tafel zetten. Natuurlijk is de kans 99% dat het goed gaat, maar kinderen maken soms onverwachtse bewegingen of een schaalverwarmer kan uit je hand glijden. Bijvoorbeeld.
Ongelofelijk vind ik dat. Gezellig restaurant, heerlijk gegeten, maar je zou toch van een beoordeling van vijf sterren (niet op de schaal van Michelin, maar gewoon die van Hendrie) zo kelderen naar 1 ster. Zelfs de lekkerste Foe-Yong-Hai kan zo'n fout niet compenseren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten