Zwarte snot

'Hé, dat is grappig', zegt het ene jochie tegen de andere. 'Wat?' zegt het andere jochie enigszins ongeïnteresseerd. 'Mijn snot! Het is pikzwart!' Het ene jochie gilt het bijna uit. Daarmee is ook het andere jochie plotsklaps vol aandacht. 'Ik heb wel eens geel gehad en wit', zegt hij. Een derde jochie mengt zich in het gesprek. 'Ik heb wel eens groen gehad.' Maar zwarte snot. Nee, dat was nieuw voor deze jongens.

'Een aardig idee'
Iedereen in mijn directe en iets minder directe omgeving weet waar bovengenoemde conversatie ongeveer gevoerd moet zijn. De wat vastere lezers van dit blog weten dat het waarschijnlijk over die andere passie moet gaan. En voor zij die toevallig verdwaalt zijn op dit blog: Kijkt u eens hier of hier!

Hello. I am Lenny

Want het gaat hier natuurlijk over het 58e Nationaal Kamp. Van de week sprak de bedenker van het evenement nog de woorden 'het was best een aardig idee destijds'. Bagatellisatie ten top, voor wie weet dat destijds gaat over 1957.

Ook dit jaar was het aardige idee van destijds weer een weergaloos succes. Want waar gaat de hedendaagse jeugd nog -en dan neem ik slechts een bescheiden greep uit het assortiment - van een tokkelbaan, op een klimmuur, over een hindernisbaan of legt het een parcour af met een skelter. En dit alles binnen een straal van pak 'm even goed beet 200 meter.

'Het was best een aardig idee destijds'. Bagatellisatie ten top, voor wie weet dat destijds gaat over 1957.

Vrede en balans
We hebben het over jeugd die in groep 7 en 8 zitten en vijf dagen lang losgekoppeld van hun electronica een weergaloze week beleven in de natuur. Om bevestigd te krijgen dat spinazie niet in blokjes aan de boom groeit. 

Jeugd die met  255 man sterk naar Hattem kwam en die zich dit jaar in Schotland mochten wanen, alwaar ze de banier van de McMuffin clan in ere dienden te herstellen. Zodat er weer vrede en balans zou heersen in 'Hattemmoor' en natuurlijk de rest van Schotland. Want natuurlijk mag een geweldig thema met een prachtig verhaal natuurlijk niet ontbreken!

Superrol
Het was geweldig om weer een rol te spelen hierin. Zowel op als buiten het toneel. Hoogtepunt was natuurlijk het spelen van Lenny. Het verdelen van de rollen gaat ongeveer als volgt. We schrijven een verhaal met personages. Daarna gaan we bedenken welke kleren de personages aan gaan krijgen. Hij die het lulligste pakje toegewezen krijgt wordt gespeeld door.. Inderdaad. Door ondergetekende. 

Hij die het lulligste pakje toegewezen krijgt wordt gespeeld door.. Inderdaad. Door ondergetekende. 

Maar het was eigenlijk een superrol. Een bosjesman die te pas en te onpas in een roos verdwijnt en er weer uit verschijnt. Die vloeiend 'Louis-van-Gaal' Engels spreekt en die bij elke opkomst een vreemd dansje mocht doen. Ja, dat was leuk. En dat vonden de kinderen ook. En daar gaat het uiteindelijk allemaal om. Het was een Schot in de Roos. 

Ultiem!
En zo was er voor elk wat wils. Want natuurlijk weet elk kind dat er geen diepvriesspinazie aan de bomen groeit. Maar dat je in de natuur bijna meer plezier kan hebben dan achter de Playstation was echt niet bij iedereen bekend. 

En je krijgt er zwarte snot van. Ultiem!

Mijn speciale dank voor iedereen die dit jaar opnieuw een geweldige bijdrage heeft geleverd aan wederom een prachtige Kampweek. Het was weer top!

Gerelateerd:
Meander en andere clans terug in Hattemmoor
Dagverslagen en uitslag
Kampvrienden (steun ons een beetje, want het is echt de moeite!)