vrijdag 30 mei 2014

Antwoord vraag 32: Recordcoaches

De Braziliaan Carlos Alberto Parreira en zijn Servische collega Bora Milutinovic dragen beiden een aardige staat van dienst met zich mee. Als clubtrainers zijn ze misschien nauwelijks een autoriteit te noemen. Zo trainde Milutinovic door de jaren heen namen als UNAM, San Lorenzo en All Sad zonder hier al te aansprekende resultaten mee te boeken. Parreira mag zich op dit niveau één treetje hoger zetten wellicht. Met Fenerbahce won hij de Turkse Superlig. Met Corinthians zelfs de Braziliaanse dubbel. Toch zijn deze mannen niet te vergelijken met de Jose Mourinho’s of Josep Guardiola’s van deze wereld.

Op het niveau van bondscoach zijn ze echter wel autoriteiten. Samen dragen ze een aardig record met zich mee. Beide coaches hebben het voorrecht om te kunnen zeggen dat ze met vijf verschillende teams aanwezig zijn geweest op een WK. Milutinovic begon zijn WK- carriére in 1986 als bondscoach van het gastland Mexico. Een verdienstelijk debuut, waarbij hij in de kwartfinale waardig werd uitgeschakeld door Duitsland na strafschoppen. In 1990 loodst hij Costa Rica in Italië na de achtste finale (4-1 verlies tegen Tsjechoslowakije). In 1994 weer een knappe prestatie als gastland VS ook de achtste finale bereikt. Hier is, ironisch genoeg, het Brazilië van Parreira te sterk. In San Francisco verliest hij op Indenpendence Day met 0-1 door een doelpunt van Bebeto.  In 1998 stuit hij als bondscoach van Nigeria op Denemarken in de achtste finale (1-4 verlies). Het laatste kunstje moet in 2002 met China geflikt worden. Maar het wonder blijft deze keer uit. De man die vier relatief kleine voetballanden door de poulefase heen wist te coachen verliest drie maal met China, scoort geen enkel doelpunt en krijgt er maar liefst negen tegen. De Miracle Worker, zoals zijn bijnaam luidt, houdt het daarna voor gezien.

Carlos Alberto Parreira debuteerde vier jaar eerder als Milutinovic op een WK. Met Koeweit wordt één punt behaald in een poule met Tsjechoslowakije, Frankrijk en Engeland. Het grootste succes boekt Parreira acht jaar later in de Verenigde Staten. Met sterren als Romario, Bebeto, Claudio Taffarel, Branco en Dunga wordt de oefenmeester wereldkampioen. Toch staat hij vier jaar later weer voor een grote klus met een beduidend minder voetballand. Saoedi-Arabië strikt hem voor het WK in Frankrijk, waar opnieuw maar één punt veilig gesteld wordt. Net als met Koeweit wordt Parreira laatste in de poule en een roemloze aftocht volgt. In 2002 laat hij weer verstek gaan om in 2006 oude tijden te moeten laten herleven met zijn vaderland. De poule wordt eenvoudig overleefd met drie overwinningen. Ook de achtste finale is een prooi als Ghana met 3-0 verslagen wordt. Wel gaat het bij de eerste serieuze tegenstand mis. Frankrijk is in de kwartfinale met 1-0 te sterk. In 2010 begint Parreira aan zijn laatste klus. Zuid-Afrika moet in eigen land floreren en de Zuid-Afrikaanse voetbalbond kiest voor Parreira als ideale bondscoach. Als Zuid-Afrika het eerste gastland ooit wordt dat niet de eerste ronde overleeft zet Parreira een streep onder zijn carrière, waarin hij dus zes keer op het WK actief is (ook een record)  met vijf verschillende landen.

Op de vraag: Slechts twee bondscoaches waren met vijf verschillende landen op een WK actief. Deze twee bondscoaches kwamen elkaar slechts één keer tegen op een WK. In welke stad werd dit duel gespeeld? Was het goede antwoord: San Fransisco

Het goede antwoord werd gegeven door: 

Geen opmerkingen: