zaterdag 4 augustus 2012

Duimen voor Goud: Ranomi gaat de kater wegspoelen

Na de grote evenementen als het Europees Voetbalkampioenschap, Wimbledon en de Tour de France zijn we aanbeland bij de Olympische Spelen. Voor velen de grote afsluiter van een mooie sportzomer, maar tevens ook de kans voor Nederland op eerherstel, want voorgenoemde evenementen werden niet met het gewenste succes tot een einde gebracht. En dus gaan we ervoor in Londen. En duimen we met z'n allen voor goud.

Langzaam maar zeker druppelt het eremetaal binnen. Marianne Vos en de estafettedames waren natuurlijk al vroeg tijdens de spelen voorzien van respectievelijk een gouden en een zilveren plak. Edith Bosch en Henk Grol wisten daarna namens de judoploeg ieders een bronzen medaille binnen te slepen. Henk Grol was daarmee de eerste man die namens Nederland een medaille verdiende. Verder is het voorlopig Girl Power in Londen voor de Nederlandse ploeg. Zeker toen ook nog de Vrouwen 8 na een derde plek roeide en het aantal bronzen medailles op drie wist te zetten. Feitelijk nog altijd een niet-niet-show. Maar een medaille is een medaille en daar zijn we natuurlijk niet trots op.


'De kater die ik de volgende ochtend heb is pijnlijk, maar het wordt enigszins verzacht als ik Kromowidjojo op de radio 'Hier  is ie dan, Nederland' hoor zeggen'


Maar we duimen natuurlijk voor goud. Inmiddels al een week. En dat leverde tot aan donderdagavond nog maar één medaille op. Toen mocht Ranomi Kromowidjojo op het startblok staan van de 100 meter vrije slag voor de vrouwen. De hele week volg ik de Olympische Spelen fanatiek en duim ik voor zoveel mogelijk medailles en als deze dan gewonnen worden wil je dat, weliswaar vanachter de televisie, live meemaken. Ware het niet dat ik twee uur voor de finale van Kromowidjojo gebeld werd of ik even mee naar het terras ging. En toen begon de twijfel. Het weer was lekker en daar moet je ook van genieten, maar Kromowidjojo naar het eremetaal zien zwemmen is een lust voor het oog. Ja, ik kom.... Nee, toch niet... Ach, het is ook wel gezellig..... Maar zwemmen komt op TV..... Ik kijk nog wel even........ Ach, zo gezellig wordt het vast niet.... .Tis wel weer een tijd terug, ja......... Nou, weet je wat.... Één of twee biertjes dan........


Die laatste opmerking die kennen we. Deze jongen fietste naar de stad en had toen nog de naïeve illusie om half tien thuis te zijn. Het tijdstip dat Kromowidjojo van het startblok zou afspringen. Eenmaal in de stad begonnen we met één biertje. De tweede volgde snel. En de derde, de vierde en talloze meerdere. De toepasselijk goudgekleurde biertjes gleden met plezier naar binnen. En enkele minuten na half tien ontving ik een smsje. Ranomi heeft gewonnen, met een Olympisch record. En ik heb het gemist. Maar het duimen is niet voor  niets geweest. 


"De voetballers van het Nederlands Elftal en de wielrenners van de Rabobank-ploeg mogen Ranomi straks op hun blote knieën danken en eervol haar voeten kussen"


De kater die ik de volgende ochtend heb is pijnlijk, maar het wordt enigszins verzacht als ik Kromowidjojo op de radio 'Hier is ie dan, Nederland' hoor zeggen. Mijn kater wordt er niet helemaal door weggenomen, maar elke gouden medaille voor Nederland vrolijkt mij op. Vanavond drink ik opnieuw een biertje als Kromowidjojo van het startblok springt. Dan staat de finale van de 50 meter vrije slag op het programma. Ranomi zal dan de volgende kater wegnemen. De kater die we allemaal nog hebben van de eerdere evenementen deze sportzomer. De voetballers van het Nederlands Elftal en de wielrenners van de Rabobank-ploeg mogen Ranomi straks op hun blote knieën danken en eervol haar voeten kussen. Vanavond pakt zij haar tweede gouden plak, laat ze zien dat Nederland toch ergens de beste in is en neemt ze op deze manier toch nog een beetje de kater van de Nederlandse sportzomer weg. Met een wereldrecord. Daar durf ik, nu enkele uren van te voren, een kratje goudgele biertjes op te zetten.

**In de Herinnering**
Hoewel ik verheugd ben dat Ryan Giggs nu eindelijk in zijn carriére een groot voetbaltoernooi voor zijn land speelt zou ik eigenlijk wensen dat voetbal geen olympische sport was. Van mij mogen de wat minder grote sporten in het zonnetje staan tijdens dit vierjaarlijks evenement. Daarnaast zijn alle grote helden van de sportwereld vertegenwoordigd tijdens de OS, maar moet het voetbal het doen met spelers die niet ouder zijn als 23 jaar. Een vreemde situatie. Toen Nederland vier jaar geleden erbij was heb ik echter wel gekeken. Nederland speelde een goed toernooi, maar in de kwartfinale tegen favoriet Argentinië (met Angel di Maria en superster Lionel Messi) werd Nederland dan toch uitgeschakeld. Dat had echter niet gehoeven. Nederland hield lang stand en in de laatste minuut kreeg Royston Drenthe een superkans. Voor nagenoeg leeg doel schoot de speler, die destijds voor Feyenoord speelde, de bal over het doel. Argentinië won na verlenging. Beelden van dit moment kon ik helaas niet vinden. Wel kunt u hier klikken voor het wedstrijdverslag.

Geen opmerkingen: